Nasze skarby

Wśród wielu pamiątek, wykonanych przez jeńców w czasie pobytu w obozach Wehrmachtu, znajdują się liczne przedmioty użytkowe, niejednokrotnie wykonane z dużym artyzmem. Dzisiaj są to obiekty szczególnie chętnie oglądane i podziwiane przez zwiedzających. Do takich przedmiotów należą m.in. drewniane szkatułki. W ostatnim czasie Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu zakupiło jedną z nich od rodziny byłego jeńca, Jana Chamielca.

Jan Chamielec urodził się w Jaśle, w woj. krakowskim 3 czerwca 1900 r. Wraz z żoną Zosią - Zosieńką, jak nazwał ją w dedykacji zamieszczonej na szkatułce, mieszkali w Łodzi. Jan Chmielec brał udział w kampanii polskiej 1939 r. jako dowódca kompanii przeciwpancernej 28 pułku piechoty. Po rozproszeniu pułku, z jego częścią przebił się na Lubelszczyznę, gdzie w dalszym ciągu uczestniczył w walkach z Niemcami. Do niewoli trafił 4 października 1939 r., ranny w lewą nogę. Przebywał kolejno w oflagach: II B Arnswalde, (numer jeniecki 915), II D Gross Born i od września 1942 r. VI B Dössel. To właśnie z tego ostatniego obozu pochodzi pamiątka, którą J. Chamielec zamówił u jednego z towarzyszy niewoli dla swojej żony Zosi. Nazwisko twórcy pozostaje nieznane.

Drewniana skrzynka ma kształt prostokąta, po lewej stronie wieczka widnieje intarsjowana głowa lisa, a w dolnym, prawym rogu tę samą techniką wykonane zostały inicjały darczyńcy. Na spodzie skrzynki znajduje się dedykacja J. Chamielca dla swojej żony następującej treści: „Kochanej Zosieńce - Jasio”. Poniżej umieszczono miejscowość i datę: „Dossel, 15.V.43”. Wykończenie szkatułki jest bardzo staranne i efektowne. Najprawdopodobniej służyła ona Zofii Chamielec do przechowywania biżuterii i innych drobiazgów, przypominając zarazem o wojennych losach jej męża.