Świadkowie historii

Stanisław Brzosko, ps. „Socha”, urodził się 29 marca 1922 r. w Klimontowie. Uczestniczył w kampanii polskiej 1939 r. m.in. jako ochotnik w obronie Grodna przed Armią Czerwoną. Od lipca 1940 r. pozostawał w konspiracji. Po ukończeniu konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w czerwcu 1942 r. uzyskał stopień kaprala podchorążego. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, walcząc w batalionie AK „Kiliński”, najpierw jako dowódca plutonu 167, a od sierpnia – dowódca 2. kompanii. We wrześniu został awansowany do stopnia podporucznika. Po upadku Powstania trafił do niewoli niemieckiej. Ponieważ był ranny, najpierw przetransportowano go do szpitala Zeithain – filii Stalagu IV B Mühlberg, następnie trafił do Oflagu II D Gross Born, Stalagu X B Sandbostel i Oflagu X C Lübeck. Po wojnie służył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej 1 Dywizji Pancernej. Do Warszawy wrócił w 1947 r. W 2014 r. otrzymał awans do stopnia podpułkownika.