Miejsce Pamięci Narodowej

Łambinowicka siedziba Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych położona jest w obrębie najstarszej części poligonu wojskowego Lamsdorf, określanego dawniej mianem obozu I (Lager I), a jeszcze wcześniej znanego jako obóz artylerii pieszej (Fußlager). Aż do zakończenia II wojny światowej na tym terenie stacjonowali pruscy, a później niemieccy żołnierze. Odbywali oni na poligonie liczne szkolenia wojskowe.

Teren tzw. obozu I służył także jako miejsce przetrzymywania jeńców wojennych: w czasie wojny prusko-francuskiej (1870–1871) – jeńców francuskich, zaś podczas I wojny światowej – żołnierzy państw ententy. W okresie międzywojennym zabudowania obozu I zamieszkiwali niemieccy imigranci przybyli z polskiej części Górnego Śląska (głównie pracownicy Dyrekcji Kolei Rzeszy w Katowicach i ich rodziny) oraz uczestnicy szkoleń o charakterze sportowym i militarnym. W czasie II wojny światowej zabudowania zlokalizowane na tym terenie pełniły m.in. rolę zaplecza administracyjno-gospodarczego dla obozów jenieckich w Lamsdorf.

Z pierwotnej zabudowy obozu I zachowały się znajdujące się w pobliżu muzeum budynki dawnej wartowni i kasyna oficerskiego, a także domy mieszkalne (w większości z pruskiego muru), położone wzdłuż asfaltowej drogi prowadzącej przez wieś. Budynek główny muzeum został wzniesiony w latach trzydziestych XX w. jako siedziba niemieckiej komendantury poligonu. Do muzeum należy on od momentu utworzenia tej placówki w 1964 r. W tym czasie był kilkakrotnie modernizowany, podobnie jak sąsiadujący z nim budynek dawnej wartowni. W obydwu obiektach prezentowane są obecnie wystawy. Stała ekspozycja muzeum obejmuje całokształt problematyki jenieckiej okresu II wojny światowej oraz dzieje obozów w Lamsdorf/Łambinowicach. Więcej w zakładce „Wystawy”.

Na wprost muzeum znajduje się okazały budynek dawnego kasyna oficerskiego z pruskiego muru. Jest on dziś siedzibą Gminnego Domu Kultury, Sportu i Rekreacji w Łambinowicach.