Historia
Ludwik Lilpop, podchorąży Wojska Polskiego (dalej: WP), jeniec stalagów VI B Neu-Versen i VI G Bergneustadt, urodzony w 1918 r., potomek znanej rodziny warszawskich przemysłowców i zegarmistrzów, słynących z zamiłowania do teatru, mecenasów i kolekcjonerów sztuki. Młody Lilpop nie poszedł śladami swoich przodków, i zdecydował się na karierę wojskową. Podjął naukę w szkole kadetów, zostając kandydatem na pierwszy stopień oficerski (podporucznika). Wybuch II wojny światowej zakończył tę edukację, a 1 października 1939 r., Ludwik Lilpop jako młody podchorąży, trafił do niewoli niemieckiej. Stanowił klasyczny przykład podchorążego przedwojennego WP. Pochodzenie społeczne adeptów szkoły oficerskiej mogło być różne, jednak większość z nich wywodziła się ze środowisk inteligenckich lub ziemiaństwa, albo – podobnie jak Lilpop – pochodziła z rodzin zamożnych przedsiębiorców. Wspólnym mianownikiem łączącym podchorążych było wykształcenie oraz młody wiek, z którym na ogół wiąże się pewność siebie, niezachwiana wiara w ideały, entuzjazm, zapał, a także odwaga. Cechy młodości i brawura okazały się niezwykle przydatne na polu walki, podczas której adepci szkoły oficerskiej wielokrotnie wykazywali się heroizmem. Po klęsce wrześniowej podchorążowie, którzy znaleźli się w niewoli Wehrmachtu, stanowili grupę niepokornych jeńców. Sprawiała ona najwięcej kłopotów niemieckiej załodze obozowej, podejmując najbardziej pomysłowe i jednocześnie ryzykowne próby ucieczki czy lekceważąc obowiązek pracy dla III Rzeszy. W podobny sposób radzili sobie z bytowymi problemami. Gdy Ludwikowi Lilpopowi zniszczyła się koszula, w której dostał się do niewoli, jeden z kolegów, uszył mu nową i niezwykle solidną. Zrobił to z kawałków dobrego materiału, pochodzącego z dostaw dla jeńców alianckich. Koszula była cennym nabytkiem. Służyła Lilpopowi do końca niewoli, która zakończyła się dla niego 30 kwietnia 1945 r., z chwilą wyzwolenia Stalagu VI G Bergneustadt przez wojska amerykańskie. Po wojnie była z sentymentem przechowywana przez wiele lat.

Oprac. Sebastian Mikulec

 

 

Koszula Ludwika Lilpopa

Źródło pozyskania
Dar Ludwika Lilpopa, który w 1991 r. ofiarował koszulę Muzeum i wzbogacił ekspozycję pt. „Podchorążowie w niewoli Wehrmachtu”.

Opis przedmiotu
Męska koszula w rozmiarze 52 z prostym, trójkątnym kołnierzem i krótkimi rękawami, wykonana z cienkiego, lnianego sukna w kolorze khaki, rozcięta z przodu wzdłuż całej długości. Zapinana na siedem plastikowych guzików w kolorze zbliżonym do tkaniny. Z przodu, na wysokości klatki piersiowej, symetrycznie, po obu stronach, przyszyto dwie prostokątne kieszenie, zapinane na guziki.